بسم الله الرحمن الرحیم

دعا انسان را در جاذبه ی مسبّب الاسباب و سبب ساز حقیقی که هم اسباب مادی و هم اسباب معنوی در ید قدرت اوست ، قرار می دهد ؛ بین روح او و ذات و صفات حق تعالی انس و الفت ایجاد می کند ، نیروهای خفته ی معنوی او را که در اثر اشتغالات عالم ناسوت و اسفل سافلین به فراموشی و گاه به مردگی کشیده شده اند ، بیدار و احیاء می کند ؛ و خود ، سکوی پرواز روح و صفای باطن برای دریافت حقایق نورانی و رسیدن به آرامش در وادی : الا بذکرالله تطمئن القلوب " می شود .